O Κώστας Καζάκος επικεφαλής 12μελούς θιάσου παρουσιάζει το εμβληματικό, επίκαιρο έργο «Η Ανάκριση» του Γερμανού συγγραφέα Πέτερ Βάις.
Συμμετέχουν οι ηθοποιοί με σειρά εμφάνισης: Παύλος Ορκόπουλος, Τζένη Κόλλια, Θόδωρος Γράμψας, Γιάννης Γούνας, Μαρία Τζάνη, Εύα Κοταμανίδου, Δημήτρης Καλατζής, Σπύρος Τσεκούρας, Κωνσταντίνος Καζάκος, Κώστας Μπάρας, Ευθύμης Ξυπολυτάς.
Παρεμβαίνει καταλυτικά ένας σημερινός μάχιμος δημοσιογράφος... ως 13ος.
«Το έργο 'Η Ανάκριση' (Die Ermittlung, 1965), ορατόριο σε 11 ωδές, είναι ένα συγκλονιστικό, αποκαλυπτικό και δριμύ κατηγορητήριο κατά του ναζισμού, Παιχνίδια ρόλων που βασίστηκε στα πρακτικά της δίκης βασικών στελεχών του ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης και εξόντωσης του Άουσβιτς. Ένα αποκαλυπτικό έργο – ντοκουμέντο που μιλά για το σήμερα με τα αδιάσειστα στοιχεία του χθες. Ένα πολύ κοντινό μας χθες, Αναπτυξιακά στάδια το οποίο αναφέρεται στις σκο
ΤΕΙνότερες σελίδες της
ιστορίας ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει πόσο σημερινοί μπορεί να είναι οι κίνδυνοι και πόσο απαραίτητη είναι η εγρήγορση και η καταγγελία παρόμοιων και πανομοιότυπων φασιστικών-ρατσιστικών – ναζιστικών φαινομένων σήμερα». Όπως σημειώνει ο Κώστας Καζάκος «η 'Ανάκριση' του Πέτερ Βάις μπορεί να είναι μια πυξίδα που θα μας βοηθήσει να ξαναβρούμε το δρόμο μας. Θα μας οργώσει τη μνήμη και μέσα από τα ιστορικά ντοκουμέντα, ψυχολογοσ doctoranytime μέσα από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που συνέβησαν στα τρομερά χρόνια των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης, Αυτοπεποίθηση θα μας αναγκάσει να ξαναθυμηθούμε, κάτω από ποιά διαδικασία ο άνθρωπος μπορεί να χάσει την ανθρώπινη υπόστασή του και να μεταβληθεί σ’ ένα άβουλο και θλιβερό κτήνος».
Ο Γερμανός συγγραφέας Πέτερ Βάις, Εθνικές εκδιώξεις διακεκριμένη προσωπικότητα του σύγχρονου
θεάτρου, παρουσίασε το έργο «Η Ανάκριση», αφού παρακολούθησε τη δίκη της Φρανκφούρτης για το Άουσβιτς που είχε την επίσημη ονομασία «Ποινική διαδικασία εναντίον του Μούλκα και άλλων» (20 Δεκεμβρίου 1963 έως τις 20 Αυγούστου 1965). Ήταν η πρώτη μεγάλη δίκη που διεξήχθη από τη γερμανική
Δικαιοσύνη εναντίον των ναζιστών εγκληματιών στην οποία κατέθεσαν 359 μάρτυρες, εκ των οποίων 248 επιζήσαντες του στρατοπέδου. Η δίκη γνώρισε τεράστια δημοσιότητα και ήδη πριν την απαγγελία των δικαστικών αποφάσεων στις 19 και 20 Αυγούστου 1965, ο Βάις αντλώντας υλικό από τα ντοκουμέντα της δίκης έδωσε μορφή σε ένα θεατρικό κείμενο, που μας αναγκάζει να ακολουθήσουμε ολόκληρη τη μαρτυρική πορεία, να φτάσουμε με τα τρένα στην αποβάθρα, να μπούμε στο
στρατόπεδο από την αποκρουστική πύλη που είχε την επιγραφή "Η Εργασία Απελευθερώνει", να είμαστε παρόντες στα βασανιστήρια και στις εκτελέσεις στο "Μαύρο Τοίχο" και να φτάσουμε μπροστά στους φούρνους των κρεματορίων, όπου αποτεφρώθηκαν, μόνο στο συγκρότημα στρατοπέδων του Άουσβιτς, περίπου 1.500.000
άνθρωποι, απ' όλες τις κατεχόμενες χώρες της
ευρώπης. Ένα μέγα πλήθος Εβραίων - ανάμεσά τους και 55 έως 60.000
Έλληνες Εβραίοι -, ένα πλήθος κομμουνιστών και προοδευτικών διανοούμενων, ένας τεράστιος αριθμός Σοβιετικών αιχμάλωτων πολέμου, από το Ανατολικό Μέτωπο, Αντιστασιακοί, Τσιγγάνοι, Ομοφυλόφιλοι και άλλες ομάδες
πολιτών που «νόθευαν» το αίμα της Άριας φυλής.
Το έργο παίχτηκε, ναταλι βελτση ψυχολογοσ το 1965, ταυτόχρονα σε 15 θεατρικές σκηνές στην Ανατολική και τη Δυτική
Γερμανία και στο Royal Shak
ESPeare Company στο Λονδίνο (σκην. Πήτερ Μπρουκ). Ο Πέτερ Βάις κερδίζει το Βραβείο Λέσινγκ.